Gaziantep Mutlu Son

Gaziantep Mutlu Son Ayakkabılarını ve çoraplarını çıkarıp çıplak ayaklarını mahkemede herkese gösterdi: Arkansas Yüksek Mahkemesi’nin daha sonra bireyin beyazlığının test edilmesinde faydalı bir delil bulunduğunu söyleyeceği bir gösteriydi bu. Mahkemenin başyargıcı şu tespitte bulundu: “Irka dair gözlemde bulunan aklı başlangıcında hepimiz şüphesiz gerçeği teslim edecektir… Zenci ayağının kendine özgü yapısını hepimiz bilir ve söz konusu uzvu incelem ettikten sonrasında kadının ırkına dair yeterli kanıt bulunmuştur.”

Guy’ın ayakları ve davranışları testten geçti ve Guy davayı kazandı. 1845’te Louısıana’da hanım bir kölenin özgürlüğüne kavuşmak için açtığı bir başka davada Sally Miller, “kirli ve alçak” konumundan kendini kurtarmaya yetecek ölçüde “itidalli bir hayat için çaba sarf ettiğini” ve “her zaman muntazam ve iyi davranışlar sergilediğini” göstererek beyazlığını kanıtladı. “Bu vasıflar onun beyaz doğasını kanıtlıyor, ” dedi şahitler. “Gerek ahlaken gerekse bedensel olarak Afrikalı bir iz taşımadığını mahkeme önünde gösterdi, ” diye ekledi avukatı. Kadının beyaz olduğu gün şeklinde ortada olmasına rağmen tam yirmi yedi yıldır esaret altındaydı.

Gaziantep Mutlu Son

Gaziantep Mutlu Son Dava kamuoyunda büyük yankı uyandırdı ve “yalnız Afrika ırkına dayatılmış güçlük ve mahrumiyetleri” yaşamaya zorlanmış “hakiki” beyaz bir kadının (Alman kökenli bulunduğunu savunuyordu) dramı herkesi çok etkiledi. Hanım azat edildi. Son sahibini kendisini haksız yere köleleştirmekle suçlamasından önce onlarca defa satılmış olan. Alexina Morrison’ın lehine de kanıt çoktu: açık ten, mavi gözler ve sarı saç. Ayrıca doktorların “beyaz” bedensel özellikler diye tarif ettikleri “çift kulak kıkırdağına” ve “çukur ayaklara” da sahipti. Ne var ki uzmanlar ve Louisiana Yüksek. Mahkemesi, görünüşün aldatıcı olabileceği ve bu beyaz özelliklerinin “bir köleye de ilişkin olabileceği” mevzusunda ihtarda bulunmuş oldu.

1858’de süregelen dava ortalama beş yıl süresince eyalet mahkemelerinde dolaştı. Morrison’ın sahibi, hanımın siyah bulunduğunu kanıtlamak için kadının cinsel davranışlarını, özellikle de beyaz bir gardiyanla girmiş olduğu ilişkiyi ve hapisten çıktıktan sonrasında hamile kalmasını öne sürerek onun, beyaz kadınlardan beklenmeyecek davranışlar sergilediğini belirtti. Ne var ki, köle hanım halkın sempatisini kazandı; haksız yere esarette tutulmuş beyaz bir kadın olduğuna inanan mahalli halk, hanımın sahibini şiddete başvurmakla tehdit etmiş olduğu için davalardan biri farklı bir mahkemeye taşınmak zorunda kaldı.